Voor de interviewreeks van “Levenslessen” spraken we met Richard. Richard had een glansvolle carriere, maar miste iets in zijn leven. Daar kwam hij op een harde wijze achter. Wij vroegen hem in een heel persoonlijk interview over zijn verleden, het heden en de belangrijkste lessen die hij in zijn leven heeft geleerd.

Richard werd geboren in een gezin van vijf kinderen. Zijn ouders hadden het heel druk met werk. Er was maximale aandacht voor de kinderen, maar Richard had chronische concentratieproblemen, waardoor het op school wat minder goed ging.

“Ik kreeg alleen maar huiswerkklas. Ik dwaalde steeds meer af van wat ik leuk vond, waaronder muziek maken.”

Richard besloot school niet af te maken en begon met werken op zijn zeventiende. Vervolgens werkte hij voor 19,5 jaar bij het zelfde bedrijf. Elke 2,5 jaar wisselde hij van positie, waardoor hij kennis maakte met verschillende banen. Op een gegeven moment bevond Richard zich in een positie waarbij hij veel moest reizen. En hij werd steeds ongelukkiger.

“Ik dacht: Jeetje mina, ik heb echt geen idee wat ik nou eigenlijk echt wil, maar dit is het niet.”

Zo ging dat door en door. Richard vond het alleen lastig de keuze te maken om de stap te maken naar iets anders waar hij wel gelukkig van zou worden. Aan zijn baan zat een bepaald salaris waar een leven aan gekoppeld was. Om dat weg te gooien, vond hij erg moeilijk. Uiteindelijk bleef zijn leven bergafwaarts gaan. Hij maakte een echtscheiding door en kreeg op een gegeven moment een hartinfarct. Dat was voor hem de druppel. Hij moest herstellen en hij moest iets gaan doen wat hem gelukkig maakte. Dit kon zo niet langer.

Richard ging op zoek naar datgene wat hij echt leuk vond. Hij had naast zijn werk altijd vrijwilligerswerk gedaan in het sociaal domein en daar haalde hij heel veel plezier uit. En ook muziek maken was een van zijn grote passies. Hij besloot deze twee zaken op te pakken. Hij wist namelijk dat deze activiteiten hem wel gelukkig maakten.

“Ik kreeg een scholingsvoucher van het UWV en ik ben een opleiding gaan volgen bij de WWZ Academie. Na vijf maanden kreeg ik een baan aangeboden in het sociaal domein bij een wijkteam. Ik voelde me meteen als een vis in het water.”

Hij werd enorm gelukkig van zijn nieuwe baan. Hij besloot 24 uur per week te besteden aan het sociaal domein. De andere uren maakt hij muziek en zingt hij op verschillende evenementen.

“Ik ben suïcidaal geweest. Het is gewoon niet voor te stellen. Ik kan niet geloven dat ik daar geweest ben als ik hier nu sta. Ik denk, jeetje, wat heeft me in godsnaam bezielt. Het feit dat ik op een of andere manier heb ik mijn hart niet gevolgd. Ben ik mijn passie niet achterna gegaan. Je hart daadwerkelijk volgen is echt heel moeilijk ben ik achtergekomen. Veel mensen laten zich leiden door angsten door perceptie. Ik wil me nooit meer laten leiden door angst. By impact we learn.”

Richard droomt er nu van om gewoon zo gelukkig te blijven als hij nu is. Hij hoeft niet meer. Misschien wil hij zelfs wel minder. Als hij maar gewoon gelukkig kan zijn en zijn leven goed kan leiden met zijn vrouw. En muziek maken, ja, dat is ook erg belangrijk om te blijven doen.

Of hij nog een laatste tip heeft voor de lezer? “Als je iets niet wil doen omdat het tegen je principes is, doe het dan ook niet voor geld. Blijf bij jezelf.”