Professionals worstelen vaak met wat wel en niet vergoed moet worden in het kader van de Wmo en/of de Jeugdwet. Uitspraken van Rechtbanken in procedures van beroep en hoger beroep kunnen helpend zijn bij het maken van afwegingen en motivering om een bepaalde individuele voorziening wel of niet toe te kennen. Uitspraken van Rechtbanken worden nog weleens verworpen door uitspraken van de Centrale Raad. Ook bij deze uitspraak is dat het geval. Het gaat hierbij over een vraag voor dyslexiebehandeling in het kader van de Jeugdwet. In tegenstelling tot de uitspraak van de Rechtbank vond de Centrale Raad van Beroep dat de gemeente de kosten van de dyslexie behandeling niet hoefde te vergoeden. De gemeente heeft de beslissing gebaseerd op een protocol Dyslexie Diagnostiek en Behandeling (PDD&B 2.0), welke ook gebruikt werd in voorgaande wetgeving door de zorgverzekeringen. Met deze uitspraak van de Centrale Raad wordt de gemeente in het gelijk gesteld en mocht er een afwijzing komen op basis van de criteria die vastgelegd zijn in dit protocol.

https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6465627666383933440/

Via: https://www.rechtspraak.nl/ kun je nog meer interessante uitspraken vinden. Het lezen en interpreteren van deze uitspraken wordt vaak lastig gevonden. Veel gemeenten hebben daarom een abonnement op een kennisbank van bv Schulinck of Stimulansz. Die publiceren regelmatig interessante uitspraken en hun juristen geven er dan ook uitleg bij.

In het kader van de jeugdwet zijn er relatief weinig bezwaar en beroepszaken. Een mooi overzicht van de verhouding van bezwaar en beroepszaken binnen het Sociaal domein (Participatiewet, Wmo en Jeugdwet) en een verklaring hiervoor vind je in bijgaand artikel.

https://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/nieuws/meeste-bezwaren-over-sociaal-domein.9600761.lynkx