Afgelopen week vond het kenniswebinar Verslaving en Ervaringsdeskundigheid plaats met als gastdocenten verpleegkundige Jenny de Rijke en ervaringsdeskundige en GGZ manager Joeri Hokke. Tijdens het webinar vertelden zij eerst over wat verslaving is, wat het voor iemand en zijn of haar naasten betekent en welke soort verslavingen er zijn. Verrassend vonden wij dat verslaving niet alleen middelengebruik betekent, maar je kunt ook verslaafd zijn aan de liefde!
Wat ook verrassend was, was dat gameverslaving nog niet officieel als verslaving wordt erkend. Daar is nog een wereld te winnen, want hoeveel mensen zitten er niet dagenlang op hun computer of IPad spelletjes te spelen? Duidelijk werd dat mensen met verslaving een leegte proberen te vullen of met de verslaving hun gevoelens dempen, om maar niet aan hun werkelijke problemen hoeven te denken. Joeri vertelde tijdens het webinar veel over zijn eigen ervaringen en gevoelens. Hoe hij verslaafd werd, wat hij nodig had en deed om aan middelen te kunnen komen en hoe hij heeft kunnen herstellen.
Jenny en Joeri hadden het ook over de rol van Wmo consulenten. Want de begeleiding bij verslaving valt onder de Wmo en wordt dus bekostigd door de gemeente. De Safe Houses van de organisaties waar zij voor werken, Castle Craig en IGHD SGGZ Verslavingszorg, vallen onder beschermd wonen. Mensen gaan daar na de verslavingszorg eerst een tijdje wonen om goed te kunnen herstellen. Dat is om te voorkomen dat zij direct in hun thuissituatie weer te maken krijgen met de oude verslaafde groep en vooral met de dealers die alweer aan de achterdeur staan te rammelen. Wist je trouwens dat dealers ook acties doen zoals “breng een vriend mee” en feestdagenkortingen? Daar hadden wij allemaal geen idee van, dus het is goed dat de aanwezigen tijdens het webinar hier kennis over hebben kunnen verkrijgen.
Een probleem dat Jenny en Joeri aankaartten, is dat de financiering van de safe houses vrijwel altijd gericht is op beschermd wonen binnen de eigen gemeente of regio. Terwijl het juist nodig is dat iemand in herstel een tijdlang ver weg blijft van de eigen omgeving. Er zijn wel gemeenten die een safe house buiten de eigen regio betalen, maar dat zou veel meer moeten gebeuren. Wel wordt afkicken gefinancierd in bijvoorbeeld Zuid-Afrika of elders in de wereld, ook wel door zorgverzekeraars, aangezien de zorg zelf daaronder valt. Het probleem is dat mensen volledig moeten kunnen herstellen en uit hun oude wereldje blijven. Jenny en Joeri bepleitten dat daar veel meer aandacht voor moet komen, dus bij deze ondersteunen wij die oproep!
Recente reacties