Het is onze visie dat het de bedoeling is van de wet- en regelgeving in het sociaal domein om mensen weer gelukkig te maken. De geest van de wetgeving sinds 2015 is holistisch: Het is de bedoeling dat je kijkt naar de mens in zijn geheel, in combinatie met zijn hele omgeving, dus ook mantelzorgers, familie, vrienden en buren. Daarom leren we jou met onze opleidingen om mensen met behulp van jouw ondersteuning weer zoveel mogelijk in staat te stellen om gelijkwaardig mee te doen in de maatschappij. Ofwel: Mensen helpen Mensen, zoals in ons logo staat. Dit blijft actueel, nu het Ravijnjaar 2026 voor de deur staat.
Er is veel te doen over het Ravijnjaar, wat betekent dat gemeenten veel minder geld krijgen vanuit het Gemeentefonds, beheerd door het ministerie van Binnenlandse Zaken. Er zijn heel veel z.g. overlegtafels gaande, zowel binnen gemeenten als regionaal en met aanbieders van zorg en welzijn. Veel wordt gesproken over het “voorliggend veld” en de “sociale basis” als middel om te bezuinigen. Iets wat 10 jaar geleden, bij de start van het destijds nieuwe sociaal domein, allang de bedoeling was.
Want wat hadden gemeenten allemaal braaf opgeschreven: Kijk bij meldingen Wmo en Jeugdwet bij zorgvragers eerst naar de eigen kracht, daarna naar het sociale netwerk, vervolgens naar collectieve (welzijns-)voorzieningen en pas in laatste instantie naar de individuele of maatwerkvoorzieningen. In de praktijk schieten de meesten snel door naar de duurste voorzieningen, de individuele of maatwerkvoorzieningen. Simpelweg omdat er onvoldoende kennis is van de alternatieven voor deze dure voorzieningen en hoe je op een goede manier de eigen kracht en het sociale netwerk aanboort.
Wij hebben van gemeenten nu al een aantal aanvragen gekregen voor incompany trainingen, die er in feite op gericht zijn om Wmo consulenten goedkoper te laten werken. Dat gaat over meer zelf doen en minder de ergotherapeut inschakelen. En over hoe de frontoffice en Wmo consulenten mensen beter en sneller kunnen verwijzen naar het voorliggend veld. Het blijkt dat er nog onvoldoende kennis is over het voorliggend veld, dus over de preventieve welzijnsvoorzieningen die een alternatief kunnen zijn voor de dure individuele en maatwerkvoorzieningen. Dat betekent dat er een bijscholing nodig is over het op de juiste manier stellen van de vraag achter de vraag en over de sociale kaart. Soms ontbreekt een sociale kaart in een gemeente, soms is die onvolledig. Wat nodig is, zoals boven gezegd, is kennis van mogelijke alternatieven voor de duurdere voorzieningen. In alle opleidingen van de WWZ Academie leer je daarom:
- Creatief denken: Anders denken en anders doen. Laat je creatieve denkspieren, die je als kind had, weer werken!
- Gesprekstechnieken om de bovenliggende vraag te achterhalen: Wat is volgens de client het werkelijke probleem? Samen met de client zul je tot verrassende oplossingen komen! En als het bovenliggende probleem is opgelost krijgt de client weer ruimte in zijn hoofd waardoor de overige problemen een stuk lichter zullen worden!
- Je leert zelf een sociale kaart te maken, door te onderzoeken wat er allemaal is in een gemeente en vervolgens creatief na te denken welke voorzieningen een alternatief kunnen zijn voor de individuele of maatwerkvoorzieningen.
Een voorbeeld, echt gebeurd:
Een consulente kwam bij een ouder echtpaar, waarvan beide echtgenoten slecht ter been waren en niet meer konden autorijden. Zij vonden het heerlijk om samen uit eten te gaan, maar waren niet meer in staat om zelf naar hun favoriete restaurant te gaan. De consulent heeft toen samen met het echtpaar bedacht om een thuiskok te regelen, die zorgde voor een mooi gedekte tafel en een fantastisch diner! Zo eenvoudig kan het zijn!
Weet jij goede alternatieven voor bijvoorbeeld de zeer dure voorziening Begeleiding Groep (dagbesteding) of voor een aangepaste keuken?
Recente reacties