Steeds meer professionals in het sociaal domein maken zich zorgen over het gedrag van jonge kinderen. Misschien herken je het wel: een kleuter die woedeaanvallen krijgt bij het minste of geringste, een kind dat zich volledig terugtrekt of juist extreem druk is in de klas. Vaak wordt dat gedrag gelabeld als ‘opvallend’. Maar wat zegt dat gedrag eigenlijk écht?
Gedrag is nooit losstaand
Een kind dat opvallend gedrag laat zien, doet dat nooit zomaar. Het gedrag is vaak een reactie op wat er om het kind heen gebeurt. Denk aan spanningen thuis, druk in het onderwijs, weinig speelruimte, of de constante prikkels van schermen en sociale media. Het gedrag is dus een signaal – geen diagnose.
Wat we als ‘probleemgedrag’ bestempelen, is vaak een manier van het kind om zich aan te passen aan situaties die eigenlijk niet goed voelen. Als je dan alleen naar het gedrag kijkt, mis je het verhaal erachter.
Kijk naar de context
Bij de WWZ Academie geloven we in het hele plaatje. Opvallend gedrag vraagt niet om snelle oplossingen, maar om een brede blik. Een kind ontwikkelt zich namelijk in een netwerk van mensen en omstandigheden: thuis, op school, binnen de wijk, maar ook binnen het grotere systeem van zorg en ondersteuning. Pas als we die omgeving meenemen in onze analyse, kunnen we begrijpen wat er écht aan de hand is.
En wat kun jij dan doen?
Of je nu werkt als jeugdconsulent, leerkracht, wijkteammedewerker of beleidsadviseur: jouw rol doet ertoe. Door verder te kijken dan het gedrag, en aandacht te hebben voor de leefwereld van het kind, kun jij het verschil maken. Soms zit dat verschil in een goed gesprek, soms in een kleine aanpassing in de begeleiding of het beleid.
Wil je op de hoogte blijven van deze onderwerpen? Houd onze socials dan goed in de gaten of schrijf je in voor onze nieuwsbrief.
Recente reacties